با توجه به بروز بیماری های نوپدید در منطقه باخرز، از جمله در روستاهای حاجی آباد(بیماری هاری بین دام ها) و روستای پلبند(تب خونریزی دهنده کنگو) و اینکه بیماری های مذکور جزو خط قرمز های بهداشتی درمانی در سطح کشور و منطقه می باشد؛لزوم رعایت اصول اولیه بهداشتی در شهرستان باخرز بیش ازپیش مشهود است.

بیماری هاری: علت بروز بیماری هاری: در اثر خشک سالی حیوانات وحشی از جمله روباه به مناطق مسکونی هجوم می آورند که تبعات آن گازگرفتگی حیوانات اهلی از جمله گاو و گوسفند است.علایم هاری در حیوانات عبارتست از :

علائم بیماری در حیوان
اولین علامت بیماری در رفتار و عادات حیوان می باشد، بطوریکه یا:
بیش از اندازه به صاحب خود انس و الفت پیدا می کند و مثل اینکه ا زاو استعانت می طلبد یاعصبانی و بد خو گردیده غذای خود را بخوبی نمی خورد.
پیشرفت بیماری در موارد کمی به صورت فلجی ( هاری ساکت ) در آمده حیوان به گوشه ای پناه برده ابتدا دست ها سپس پاها و بعد سایر اندام ها فلج شده و در اثر فلج دستگاه تنفس تلف می شود.
ولی در بیشتر مواقع پس از گذشت دوره تغییر رفتار، حیوان پریشان و مضطرب و کم کم به صورت وحشی و درنده در آمده به گاز گرفتن سنگ و چوب و اشیا مختلف پرداخته و خانه خود را ترک و بدون مقصد به هر جا می رود و به هر کس و هر حیوان که سر راه او باشد حمله می کند، پس از مدتی در اثر دوندگی زیاد و گرسنگی و تشنگی به علت عدم امکان بلع کف از دهانش سرازیر شده و مرتباَ به زمین می خورد، صدای پارس حیوان خشن و ناموزون و بریده و حالت درندگی در چهره اش هویدا می باشد. سگ ها اغلب به وسیله مردم کشته می شود و اگر فرار کند بزودی در اثر فلج دستگاه تنفسی خواهد مرد. گربه پس از طی دوره کمون به محل تاریکی می رود و اگربا چراغ به آن جا بروند به افراد حمله می کند و در مورد هاری پنجه های گربه مثل دندان سگ یا گرگ عمل می کند زیرا گربه دائماَ مشغول لیسیدن پنجه هایش می باشد و مرتب پنجه ها آلوده به بزاق می شوند و موقع پنجه کشیدن بر روی دست و پا یا صورت انسان بیماری را ا زراه خراش انتقال می دهد.

راههای انتقال هاری

راههای سرایت بیماری
۱٫      راه گاز گرفتن: اصلی ترین راه (درگربه سانان از طریق کشیدن پنجول نیز ممکن است)
۲٫     راه پوست: بیماری هاری از راه پوست سالم قابل سرایت نیست ولی اگر کوچکترین خراش یا زخمی در جلد وجود داشته باشد قابل انتقال خواهد بود.
۳٫     راه مخاطات: امکان پذیر است، بنابر این سگ ها و گربه های به ظاهر سالم در اواخر دوره کمون بیماری، می توانند از طریق لیسیدن لب و چشم و بینی کودکانی که با آنها بازی می کنند صاحبان خود را به بیماری هاری مبتلا نمایند.
۴٫     راه تنفس: امکان پذیر است (خصوصاً در غارهایی که خفاش آلوده زندگی می کند)
۵٫     راه پیوند اعضاء: دو مورد انتقال در اثر پیوند قرنیه فردیکه مبتلا به هاری بوده و از قرنیه وی جهت ۲ نفر استفاده گردیده است، در سال ۱۳۷۳ در ایران گزارش شده است ).
۶٫     انتقال از راه دستگاه گوارش: بعید است ولی حیوانات گوشتخوار ممکن است بندرت از خوردن لاشه حیوانات تلف شده از بیماری هاری به این بیماری مبتلا شوند. ضمناً بایستی از خوردن گوشت و سایر فراورده های دام های مبتلا به هاری خودداری شود.
۷٫     انتقال از راه جفت: بعید نیست.
۸٫     انتقال از طریق وسایل آلوده: بعید است.(چون ویروس هاری بیهوازی است)
۹٫      انتقال بیماری از انسان به انسان: جز در یک بررسی که در سال ۱۹۸۵ در پاکستان بعمل آمده و تعدادی از بچه های نوزاد که توسط یک نفر ختنه شده بودند و مبتلا به هاری شدند و بعداً معلوم شد که شخص ختنه کننده مراحل آخر دوره کمون هاری را طی می نموده و بر طبق عادت سنتی مقداری از بزاقش را در محل ختنه می ریخته مورد دیگری گزارش نشده است. با این وجود هنگام نگهداری و پرستاری از شخص مبتلا به هاری باید رعایت کلیه جوانب احتیاطی به عمل آمده و ضمن استفاده از وسایل حفاظتی کامل ، لوازم و وسایل بیمار با دقت هر چه تمامتر ضد عفونی گردد، ضناً پزشکان موظفند در مورد هر انسفالیت و فلجی با پرسش در مورد حیوان گزیدگی بیمار به بیماری هاری نیز توجه نماید.

در مطالب بعدی به بیماری تب کریمه کنگو خواهیم پرداخت